Well…ரொம்ப பெருசா எதையோ சாதிச்சு முடிச்ச மாதிரியான மனநிலைலதான் இந்த போஸ்ட்ட எழுத ஆரம்பிக்கிறேன். இப்போ நான் வேலை செய்ற ஆஃபிஸ்ல சேர்ந்து கிட்டத்தட்ட ஒரு வருஷம் ஆகப்போகுது. வழக்கமான captive அதே brand பெயர்ல ஆரம்பிக்காம ஒரு funded startupஆ ஆரம்பிச்சு ஒரு வருஷத்துக்குள்ள நல்ல வளர்ச்சியும் அடைஞ்சுருக்கு.
எனக்கு எப்பவுமே ரெண்டு விஷயங்கள் ரொம்ப பயம். பொறுப்பெடுத்துக்குறது, திட்டம் போட்றது இது ரெண்டும் தான் அது. எந்த விஷயத்துக்கா இருந்தாலும் being held responsible for something and planning for something is always a pain in the ass. அதே மாதிரி ஒரு எடத்துல ஒரு விஷயத்துக்கு ஆள் இருக்காங்கன்னா வீம்பா அத பண்ணமாட்டேன். அதான் இதப்பண்றதுக்கு ஆள் இருக்காங்கள்ல அப்றம் நாம வேற என்னத்த புதுசா பண்ணி கிழிச்சுடப்போறோம்னு ஒரு மெதப்பு. சோம்பேறித்தனமும் ஒரு காரணம்.
இதுக்கு என்ன பண்ணலாம். நம்மளோட manufacturing defect எப்டி re-engineering பண்ணலாம்னு யோசிச்சுட்டே இருந்தப்ப தான் ஜூலை மாசக் கடைசில ஆஃபிஸ் மொத்தத்துக்கும் சீட் ப்ளான் ரெடி பண்ற வேலை வந்து என் தலைல விழுந்துச்சு. Business Analystக்கும் இதுக்கும் என்ன சம்பந்தம்னு கேட்டீங்கன்னா ஒரு ஆணியும் இல்லதான். ஆனாலும் நாமதான் நம்மள திருத்திக்க ஒரு வாய்ப்பு எதிர்பார்த்து காத்துட்டு இருக்கோமே. அதனால ஒரு சவாலாதான் இத எடுத்துக்கிட்டேன். கிட்டத்தட்ட 600 பேருக்கு அவங்கவங்க ப்ராஜெக்ட்\டீம் அடிப்படைல சீட் ப்ளான் பண்ணி அந்தந்த மேனேஜர்கள், டீம் லீடர்கள் கிட்ட எல்லாம் பேசி. இத எப்புடி செயல் படுத்தப் போறோம்னு விளக்கம் சொல்லி , இதுக்கு மேல support function teams (IT, Admin, HR, Maintenance) எல்லார்கிட்டயும் பேசி, கிட்டத்தட்ட ரெண்டு மாசம் மெனக்கெட்டு ஒரு weekendல காலைல ஏழு மணிலேர்ந்து நைட்டு பதினோரு மணி வரைக்கும் ஓடி ஓடி coordinate பண்ணி வெற்றிகரமா செஞ்சு முடிச்சேன்.
சக்ஸஸ்…!
இதுக்கு நடுவுல அடுத்த அசைன்மெண்ட். CEO கூப்ட்டு அனுப்புனார் அவர் கேபின்ல மீட்டிங்க்னு HR ஒரு நாள் வந்து கூட்டிட்டு போனாங்க. இன்னும் ஒன்றரை மாசத்துல நம்ம கம்பெனியோட 1st anniversary வருது. நீங்க fun committee சேர்ந்து என்ன பண்ணலாம்னு ப்ளான் பண்ணுங்கன்னு சொன்னார். அப்போ கூட கொஞ்சம் பேர் volunteers இருந்தாங்க. இது செப்டம்பர் மாசம் ரெண்டாவது வாரம் வாக்குல நடந்துச்சு. திட்டம் போட ஆரம்பிக்கும்போது ஆஃபிஸ்ல ஒரு நாள் மட்டும் நடத்த வேண்டிய விழாவா இருந்தத திடீர்னு ரெண்டு தனித்தனி விழாவா மாத்த சொன்னாங்க. ஒரு வீக்கெண்ட் பெரிய ஃபைவ் ஸ்டார் ஹோட்டல்ல ஒரு விழா அதுக்கப்புறம் நாலு நாள் கழிச்சு ஆஃபிஸ்ல ஒரு நிகழ்ச்சி.
Event management குழுக்கள் கூடப் பேசி அவங்க கிட்ட கொட்டேஷன் கேட்டு என்னென்ன performance வேணும் எப்புடி நிகழ்ச்சிகள ப்ளான் பண்ணலாம்னு ஆரம்பிச்சு, ஹோட்டல்கள் ஒரு நாலஞ்சு எடத்துல விசாரிச்சு தேதி முடிவு பண்ணி estimates வாங்கி இடத்த போய் பாத்து , இதுலேர்ந்து கடைசியா ஒரு event management குழுவையும், ஒரு ஹோட்டலையும் முடிவு பண்ணி அவங்க கூட அடுத்தக் கட்ட உரையாடல்கள், photo op, employee engagement activities, mailers, internal competitions, lucky draw, creative designing, printing, stage design, Audio Visual, performances, ஹோட்டல்ல மெனு, decoration, எல்லாத்துக்கும் மேல 600சொச்சம் emplyees எல்லாரையும் எப்புடி விழாவுக்கு வரவைக்குறதுன்னு ஏகப்பட்ட டென்ஷன்.
எல்லாருக்கும் transport வேற ஏற்பாடு பண்ண வேண்டியிருந்துச்சு. என்னதான் பத்து பேரு எங்க க்ரூப்ல இருந்தாலும் ஒரே ஒருத்தன் மட்டும் தான் செம்ம pro-active என்னோட counterpart மாதிரி இருந்தான்.ஓடி ஓடி வேலை செஞ்சான். மத்தவங்க எல்லாருமே on and off தான். (கடைசி நேரத்துல transportக்கு வாலண்டியரா வந்த கார்த்தி / ராம் சூர்யா ரெண்டு பேருக்கும் கோவில் கட்டி கும்புடனும்) சரியான ஆளுங்க கெடச்சாதான் அவங்ககிட்ட வேலைய delegate பண்றதுல ஒரு அர்த்தம் இருக்கும். இல்லன்னா எத்தன பேர் இருந்தாலும் வேஸ்ட்தான். வேலைய assign பண்ணிட்டு கூடவே தொறத்தி தொறத்தி follow-up பண்ணி கடைசில நாமளே செய்ய வேண்டியதாயிடும்.
ஒரு கட்டத்துல எங்க கம்பெனியோட CFO / CHRO கூட தினமும் மீட்டிங் வெச்சு பேச வேண்டியதா இருந்துச்சு. அதுபோக CEO வாராவாரம் அப்டேட் கேப்பாரு. பெரும்பாலும் நான் மட்டும் நேரடியா பேச வேண்டியதிருக்கும் இல்லன்னா என் தளபதி மாதிரி இருந்த சரண் பேசுவான். நான் வேற ஏதாவது coordinate பண்ணிட்டு இருப்பேன். நாள் நெருங்க நெருங்க டென்ஷன் கூடிட்டே போச்சு. ப்ளான் பண்ண விஷயங்கள எல்லாம் திடீர்னு திடீர்னு மாத்த ஆரம்பிச்சாங்க லீடர்ஷிப் மக்கள். ஏகப்பட்ட மாற்றங்கள். இதுக்கு நடுவுல வெளிலேர்ந்து ஆஃபிஸ்க்கு மெட்டிரியல்ஸ் எடுக்க வேலைக்காக வர vendors கூடவும் பேசி அவங்க வேலைய மேற்பார்வை பண்ணி ஒருங்கிணைக்கனும்.
ஸ்கூல் காலேஜ்லேர்ந்தே இன்னொரு பிரச்சனை இருக்கு. நாம இந்த extra-curricular activitiesல கலந்துகிட்டாலே உடனே நாம சும்மா வந்துட்டுப் போற மாதிரியும் படிக்கவே படிக்காத மாதிரியும் சில ஆசிரியர்களும் கூடப் படிக்கிற பக்கிகளும் நெனச்சுப்பாங்க/பேசுவாங்க. அதே மாதிரி ஆஃபிஸ்லயும் சில கிறுக்கு கும்பல் இருக்கும். நாம கூடுதலா பொறுப்பெடுத்துகிட்டு ஏதும் வேலை செஞ்சா எதோ நமக்கு வேற வேலை இல்லாத மாதிரி நெனச்சுப் பேசுவாங்க. இவங்கள சமாளிக்குறதுக்காக யோசிக்கிறத விட்டுட்டு மயிராச்சேன்னு கண்டுக்காம விட்டுடலாம். நான் அப்டிதான் விட்டுட்டேன். உண்மைல சொல்லனும்னா இந்த இதர வேலைகளோட சேத்து என்னோட day-to-day deliverables எதையுமே தவறாம பண்ணிட்டு தான் இருந்தேன். கிட்டத்தட்ட ஒன்றரை மாசமா ராத்திரி வீட்டுக்கு வர ரெண்டு மூனு மணி ஆய்டும். வாரயிறுதில கூட ஏதாவது வேலை இருந்தபடியேதான் இருந்துச்சு.
இப்படியாக பல போராட்டங்களுக்கிடையில 12ஆம் தேதி off-site eventஅ வெற்றிகரமா நடத்தி முடிச்சோம். அதுக்கப்புறம் 16ஆம் தேதி நிகழ்ச்சி எங்க ஆஃபிஸ்லயே. அதுவும் நல்லவிதமா முடியனும்னு மனசு பதட்டத்துலயே இருந்துச்சு. அன்னைக்கு என்னையே MC பண்ண வேற சொல்லிட்டாங்க. அதுக்கு முந்தின நாள் ராத்திரி வரைக்கும் எதுக்கும் சரியான தகவல்கள் இல்ல. Stage setup எல்லாம் மேற்பார்வை பாத்துமுடிச்சு வீட்டுக்குப் போகவே ராத்திரி 1.30 மணி ஆச்சு. மறுபடி 7.30 மணிக்கெல்லாம் ஆஃபிஸ் வந்து தான் பல விஷயங்கள தயாரிக்க ஆரம்பிச்சேன். அதுலயும் நிகழ்ச்சி ஆரம்பிக்க ஒரு மணி நேரம் தாமதமாகி, பத்து தடவைக்கு மேல நிகழ்ச்சியுடைய வரிசைய மாத்தி நடுவுல நடுவுல கூடுதலா தகவல் சொல்லி ஒரு வழியா அதையும் வெற்றிகரமா முடிச்சாச்சு. மாத்தி மாத்தி ஏகப்பட்ட ‘Good job’.. ‘You guys have put up a great show’ ‘ Well done guys’…!! கைத்தட்டல்கள்…!
இந்த மூனு நாலு மாசத்துல கத்துக்கிட்டது எவ்வளவோ விஷயங்கள் . Finance, Planning, Budget, Purchase Order, Procurement, Vendor Management, Quotation, Negotiation, Production, Transport, Security, Bill to Company, Hospitality, Food and Beverages, Guest Management, Branding, Resource Management, Employee Engagement, Administration இன்னும் சொல்லிகிட்டே போகலாம். இதுக்கும் மேல CEO / CFO / CHRO / COO மாதிரி executive leadership மக்களோடான day-to-day interaction. அவங்க சொல்ற விஷயங்கள் . அவங்களோட பார்வைல எப்படி யோசிக்கிறாங்க…What matters to them..! இப்படியாகக் கற்றுக்கொண்டவைகளைத் தாண்டி என்னை நானே re-invent பண்றதுக்கு இது ஒரு அட்டகாசமான வாய்ப்பா அமைஞ்சுது. நம்மளால என்ன முடியும் என்ன முடியாதுன்னு தெரிஞ்சுது. இவ்வளவு நாளா எப்பவுமே எதையாவது யோசிச்சபடியே pre-occupied இருந்த மனசு அப்டியே அமைதியா தெளிவா இருக்கு. ரெண்டு மூனு நாளா தான் இயல்பு வாழ்க்கைக்கு திரும்பிருக்கேன்.
கருத்துகள் இல்லை :
கருத்துரையிடுக